Σαν οργανισμός από την αρχή της πανδημίας σκεφτήκαμε ότι όταν τελειώσει όλη αυτή η κατάσταση θα ήταν ωραίο να δημιουργήσουμε ένα σεμινάριο όπου οι συμμετέχοντες θα μπορούσαν να εκφραστούν, να μιλήσουν,να αφουγκραστούν διάφορα συναισθήματα σε σχέση με τους ίδιους αλλά και τους υπόλοιπους συμμετέχοντες. Μετά από πολύ καιρό και αρκετές αλλαγές καταφέραμε να το υλοποιήσουμε το τριήμερο 4-6 Ιουνίου. Το μέσο μας ήταν το «Θέατρο του Καταπιεσμένου», ένα είδος που χρησιμοποιείται ευρέως σε όλο το κόσμο για εκπαιδευτικούς σκοπούς αλλά ακόμη και από διάφορους θεραπευτές. Το Θέατρο του Καταπιεσμένου βασίζεται στην Παιδαγωγική του Paulo Freire . Ο δημιουργός του είναι ο σκηνοθέτης August Boal, ο οποίος έβλεπε το θέατρο σαν ένα μέσο κοινωνικής επανάστασης. Έδωσε δύναμη στους θεατές οι οποίοι πλέον δεν παρακολουθούσαν παθητικά το έργο αλλά μπορούσαν να επέμβουν στη ροή του έργου και να αλλάξουν εντελώς τη ροή του έργου. Με λίγα λόγια ο Μπόαλ, σαν ένας οραματιστής ήθελε μέσω του θεάτρου οι άνθρωποι να αντιδρούν σε κάθε είδος καταπίεσης και να μην μένουν παθητικοί πιστεύοντας πως αν το καταφέρουν στο θέατρο μπορεί να το καταφέρουν και στην πραγματική ζωή.
Ξεκινήσαμε λοιπόν την Παρασκευή το απόγευμα, με κάποια χαλαρές ασκήσεις γνωριμίας σπάζοντας το πάγο μεταξύ των συμμετεχόντων και μαθαίνοντας λίγες πληροφορίες για τον καθένα.
Το Σάββατο πρωί ξεκινήσαμε το πρωί με μια μικρή παρουσίαση για το Θέατρο του Καταπιεσμένου και τους στόχους του σεμιναρίου και μετά συνεχίσαμε με διάφορες ασκήσεις για ενεργοποίηση του σώματος αλλά και για να διώξουμε μια μικρή αμηχανία που μπορεί να υπήρχε. Στη συνέχεια ασχοληθήκαμε με την Δημιουργική Γραφή με μια σειρά από ασκήσεις που βοήθησαν τους συμμετέχοντες να ξεκλειδώσουν το μυαλό τους και να αφεθούν στην δημιουργική διαδικασία αφήνοντας πίσω οποία ανησυχία έκθεσης μπορεί να υπάρχει, γνωρίζοντας πως δεν είναι απαραίτητο να μοιραστούν τα κείμενα που έγραψαν αν οι ίδιοι δεν το επιθυμούσαν. Δημιουργήσαμε ένα χάρτη συσχέτισης με θέμα την καταπίεση γράφοντας διάφορες σχετικές λέξεις που οι ίδιοι οι συμμετέχοντες έλεγαν και τον χρησιμοποιήσαμε αργότερα σαν υλικό για να γράψουν οι ίδιοι ένα κείμενο με θέμα το υλικό που είχαν μπροστά τους. Οι ομάδες στο τέλος, επέλεξαν μια ιστορία από κάθε ομάδα και μας την παρουσίασαν επί σκηνής. Στο τέλος της δραστηριότητας μιλήσαμε για τα συναισθήματα που ένιωσαν κατά την διάρκεια των ασκήσεων και προέκυψαν κάποιες πολύ ουσιαστικές παρατηρήσεις που έδιναν το έναυσμα για μεγαλύτερη συζήτηση.
Κάπου εκεί τελειώσαμε το πρωινό μας εργαστήριο και οι συμμετέχοντες είχαν στην διάθεσή τους κάποιες ώρες για να ξεκουραστούν και να ετοιμαστούν για το απογευματινό. Το απόγευμα λοιπόν ασχοληθήκαμε με τον αυτοσχεδιασμό. Μιλήσαμε για τους βασικούς κανόνες και πόσο σημαντικό είναι να είσαι ανοικτός σαν άνθρωπος, να βοηθάς πάντα τους άλλους και το πιο σημαντικό είναι να μαθαίνεις να αποτυγχάνεις. Κάτι που είναι πολύ δύσκολο όπως όλοι γνωρίζουμε. Στον αυτοσχεδιασμό λοιπόν αποτελεί κανόνα το να μαθαίνεις να αποτυγχάνεις ξανά και ξανά μέχρι να φθάσεις στην επιτυχία. Οι συμμετέχοντες διασκέδασαν πολύ κατά τη διάρκεια των ασκήσεων αλλά τους βοήθησε και στο να συσχετίσουν το θέμα μας με καθημερινές καταστάσεις και να αντιληφθούν σε πόσο μεγάλο βαθμό υπάρχει η καταπίεση στην ζωή μας αλλά και πως ο καθένας μας έχει την δυνατότητα να αντιδράσει. Στο τέλος κάναμε και μια εισαγωγή στο «Θέατρο της Εικόνας», στο οποίο κυριαρχεί το σώμα και η κίνηση έναντι του λόγου. Μέσα από στατικές κινήσεις δημιουργούνται διάφορες εικόνες και οι συμμετέχοντες καλούνται να δημιουργήσουν εικόνες αλλά και να τις εξελίξουν και να δημιουργήσουν χαρακτήρες πίσω από αυτές. Κάπως έτσι τελείωσε η δεύτερη μέρα του σεμιναρίου. Το βράδυ παίξαμε διάφορα παιχνίδια και είχαμε την ευκαιρία να γνωριστούμε ακόμα καλύτερα αλλά και να περάσουμε όμορφα.
Την Κυριακή ξεκινήσαμε το πρωί με ένα μικρό warm up και συνεχίσαμε με το θέατρο της Εικόνας. Αυτή τη φορά οι συμμετέχοντες είχαν την δυνατότητα να «πλάσουν» οι ίδιοι μια εικόνα με τα σώματα των συμπαικτών τους αλλά είχαν και την δυνατότητα να μπουν μέσα σε μια εικόνα και να αλλάξουν την δυναμική της. Είχαν την ευκαιρία να μετατρέψουν μια εικόνα καταπίεσης σε μια ιδανική εικόνα για τους ίδιους.Σ’αυτή τη διαδικασία καταλάβαμε ότι ακόμη και να μην τα καταφέρεις σημασία έχει να προσπαθήσεις για την αλλαγή και να μην μένεις απαθής. Οι συμμετέχοντες δημιούργησαν κάποιους χαρακτήρες και μέσα από τις ασκήσεις αυτές προσπαθούσαν να σκεφθούν αλλά και να αντιδράσουν όπως θα αντιδρούσαν οι χαρακτήρες τους. Στο τέλος υπήρξε μια μεγάλη συζήτηση για όλες τις ασκήσεις και πως σχετίζονται με την πραγματική ζωή αλλά και πως μπορούν να βοηθήσουν τον καθένα μας. Κάναμε ένα όμορφο κλείσιμο με μια ωραία άσκηση και μοιράσαμε τα πιστοποιητικά.
Το απογευματινό εργαστήριο έγινε στον όμορφο Καλοπαναγιώτη όπου πλέον όλοι μαζί σαν μια παρέα καταφέραμε να βγάλουμε προς τα έξω όλο το στρες μέσα από δραστηριότητες πλέον χαλάρωσης και κουβεντούλας 😊
Έτσι, έφθασε το σεμινάριο μας στο τέλος του αφήνοντας σε όλους μας μια πολύ όμορφη ανάμνηση και γεμάτους ευγνωμοσύνη για το όμορφο μοίρασμα αυτών των ημερών. Όλη η ομάδα έφερε μια πολύ όμορφη ενέργεια και είμαστε πολύ χαρούμενοι που μας δόθηκε η ευκαιρία μέσα από τις Πρωτοβουλίες Νέων να πραγματοποιήσουμε αυτό το σεμινάριο αλλά και τον οργανισμό Acpelia που αγκαλιάζει αυτές τις ιδέες για την δημιουργία αυτών των δράσεων. Τέλος, ευχαριστούμε και το ξενοδοχείο Elyssia για την όμορφη φιλοξενία που μας παρείχε όλες αυτές τις μέρες.
Γράμματα αξιολόγησης από συμμετέχοντες
Ζητήσαμε από όλους τους συμμετέχοντες να μας στείλουν κάποια γράμματα αξιολόγησης και εδώ αναφέρονται όλα όσα έχουμε παραλάβει:
Παναγιώτα Αντρέου:
Ονομάζομαι Παναγιώτα Αντρέου και είμαι μία από τους συμμετέχοντες στο τριήμερο σεμινάριο του οργανισμού Acpelia, με θέμα Θέατρο του Καταπιεσμένου σαν αρωγός στην καταπίεση του Lock Down, που διαδραματίστηκε στο ξενοδοχείο Elyssia στον Πεδουλά. Θέλω αρχικά να μιλήσω για τις δραστηριότητες. Την πρώτη μέρα κάναμε μια μικρή εισαγωγή και μάθαμε θεωρητικά για το θέατρο Forum, όπου ο θεατής επεμβαίνει και αλλάζει τα δρώμενα του θεάτρου, το θέατρο εικόνα, το θέατρο εφημερίδας, το νομοθετικό θέατρο, το αόρατο θέατρο, και το ουράνιο τόξο επιθυμιών.
Μέσω των δραστηριοτήτων μάθαμε για το βιογραφικό θέατρο και την δημιουργική γραφή όπως και έγινε επέκταση για το θέατρο εικόνα. Οι δραστηριότητες ήταν καταπληκτικές και στο τέλος κάθε δραστηριότητας η εκπαιδεύτρια του σεμιναρίου, Έρμα Γεωργίου, μας εξηγούσε τι σημαίνει η κάθε δραστηριότητα και μας ρωτούσε πώς νιώθαμε εμείς σε κάθε δραστηριότητα. Τέλος θα ήθελα να πω πώς και ο χώρος διαμονής αλλά και το φαγητό ήταν τέλεια. Ήταν μία εκπληκτική εμπειρία.
Ευχαριστώ τον οργανισμό Acpelia και τον πρόεδρο Νικόλα Νικολάου, που με επέλεξε σαν συμμετέχοντα στο σεμινάριο όπως και την εκπαιδεύτρια του σεμιναρίου.
Δημήτριος Μορφής
Θα θελα να πω πολλά συγχαρητήρια στην οργάνωση Acpelia, στον κύριο Νικολάου και στην θέατρο λόγο εκπαιδεύτρια Έρμα Γεωργίου για την οργάνωση, το συντονισμο και την υλοποίηση του σεμιναρίου "Το θέατρο του καταπιεσμενου".
Στα δυνατά σημεία του σεμιναρίου συγκαταλλεγονται η επιλογή της τοποθεσίας, οι βιωματικες δραστηριότητες, η θετικοτητα και μεταδοτικότητα της εκπαιδεύτριας που όχι μόνο μετέδιδε με απλό τροπο τις δραστηριοτητες αλλά συμμετείχε και μοιραζόταν την ομαδική διάθεσή, την ευγένεια και την προθυμία του προσωπικού του ξενοδοχείου Ηλύσια για μια άνετη διαμονή.
Στα σημεία προς βελτίωση θα επικεντρωνομουν στην επιλογή καταλύματος με σκάλες και όχι μόνο τη χρήση ασανσέρ, αλλά και τον υπολογισμό αποστασης για συμμετέχοντες από Λεμεσό και Παφο για την κράτηση χώρου διεξαγωγής των εκδηλώσεων.
Προσδοκώ σε επόμενες δράσεις. Ευχαριστω πολύ.
Δημήτριος Μόρφης